



Οι στιχοπλόκοι και οι ποιητές στην Ελλάδα όλων των χρόνων είναι άπειροι, γνωστοί και άγνωστοι. Έκφράζοντας τις συνθήκες καθημερινότητας. Όπως, αυτούς τους στίχους της Νίνας Ναχμία και μουσική δική του, ο Κώστας Χατζής αφιέρωνε στο Μίκη Θεοδωράκη το τραγούδι:
+
Πές μου τι κάνεις στα μπαράκια και στα πάμπ, εσύ που έπρεπε την πέτρα να τη στίβεις,
στ’ ανούσια παρτάκια βλέπεις βάμπ τον καημό σου στα σφηνάκια να τον πνίγεις.
Το ξέρω, εντάξει, πήρες μάστερ, ντοκτορά, οι «γέροι » σου έκαναν θυσίες να τα πάρεις,
όμως, κανένα αυτό δεν αφορά αν είσαι λόγιος, εργάτης ή μανάβης…
Αλλά και στο παγκόσμιο γλωσσολογικό θησαυροφυλάκιο, υπάρχουν λέξεις ή φράσεις που έχουν καθιερωθεί διαπολιτισμικά μέ διαδικασίες όπως το δάνειο και το αντιδάνειο. Πολλές από αυτές προέρχονται από την ελληνική γλώσσα και άλλες από πρωτόγονες κοινότητες.
Παράδειγμα, η λέξη ταμπού που σημαίνει κάτι το απαγορευμένο έχει τη ρίζα στις Πολυνησιακές γλώσσες. Απαγορευμένο μπορεί να είναι ένα πρόσωπο ή αντικείμενο που αν το αγγίξεις ή το χρησιμοποιήσεις μπορεί να σου προκαλέσει κάποιο κακό. Στην ουσία αποτελεί μια επιταγή της κοινωνίας, μια κοινωνική προκατάληψη, ένας κοινωνικός καταναγκασμός.
Το φετίχ στις πρωτόγονες θρησκείες ήταν ένα αντικείμενο λατρείας. Στην Ευρώπη, πιθανόν, εισήλθε μετά τον 15ο αιώνα μ.Χ. Μέχρι τον 19ο αιώνα αποδίδονταν σε κάθε τι υπερβολικά λατρεμένο. Στα τέλη αυτού του αιώνα τη χρησιμοποίησε ο Γάλλος ψυχολόγος Alfred Binet (1887). Με τον Φρόϋντ το φετίχ
συνδέεται με το φύλο, την έλξη τμημάτων του θηλυκού σώματος, τις σεξουαλικές προτιμήσεις και συμπεριφορά και μπορεί να αποτελεί ένα αντικείμενο-πηγή φαντασιώσεων ευχαρίστησης. Με μία ευρεία προσέγγιση το χρήμα μπορεί να ιδωθεί ως το φετίχ της οικονομίας.
Το Τοτέμ των Ινδιάνων είναι ένα ζώο που εκπροσωπεί ένα πνεύμα. Το τοτέμ του κάθε ανθρώπου σχετίζεται με το χρονικό σημείο της γέννησης. Κάθε τμήμα του έτους ονοματίζεται με ένα ζώο(ινδιάνικο ζώδιο), όπως αρκούδα, χήνα, λύκος, κουκουβάγια, γεράκι, κοράκι, κάστορας, ελάφι, φίδι, σολομός κ.α.
Ο Δρυοκολάπτης είναι το τοτέμ που αντιστοιχεί στη χρονική περίοδο 21 Ιουνίου μέχρι 21 Ιουλίου. Επειδή ο ήχος του ράμφους του πάνω στον κορμό του δέντρου αντιστοιχεί στο καρδιοχτύπι της Μητέρας Γής, θεωρείται ότι τα άτομα που γεννιούνται αυτή την περίοδο είναι ευαίσθητα στο συναίσθημα, αγαπούν με πάθος, εξαρτώνται από τα ανταποδοτικά συναισθήματα των άλλων, χάνοντας συχνά το μέτρο το οποίο χαρακτηρίζει τη δοτικότητά τους στους άλλους.
Το ΑΤΜ (Eι.Τι.εΜ.) μπήκε στη ζωή μας εδώ και αρκετά χρόνια. Μα από τις 27 Ιουνίου 2015, εκτός των οικονομικών, απέκτησε στοιχεία τοτεμικά, φετιχιστικά και ταμπού. Περιμένοντας και καρδιοχτυπώντας στα μισογεμάτα ή άδεια τραπεζικά Α.Τ.Μ. (Άδειο Το Μηχάνημα, σύμφωνα με το ευφυές χιουμοριστικό σχόλιο της Εφημερίδας των Συντακτών) νοιώθεις ότι λείπουν πολλοί άλλοι που θα έπρεπε να ήταν εκεί. Για να δούν τα αποτελέσματα των στάσεων, προτάσεων, αποφάσεων και απαιτήσεών τους. Όπως, το ηγετικό στελεχιακό δυναμικό της Ευρωζώνης μαζί με το διοικητικό, τεχνικο-οικονομικό προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εκτελούσε τις παραγγελίες και αποφάσεις μιάς ανομοιογενούς (όσον αφορά τις προθέσεις και τα συμφέροντα) ομάδας ηγετών χωρών με αποκλίνοντα οικονομικά μεγέθη από το μέσο όρο της Ευρώπης. O οικονομικός-λογιστικός ορθολογισμός παράγει δυστυχία στο ανθρώπινο και κοινωνικό κεφάλαιο αντίστοιχη της οικονομικής αφρόσυνης διαχείρησης των υλικών πόρων και κεφαλαίων. Χρειάζονται θεσμικοί μηχανισμοί αναδιανομής του πλούτου σε μια κοινότητα, όπως η Ευρώπη, όταν η συσσώρευση του πλούτου φτάνει να είναι ανισομερής,για οποιοδήποτε λόγο. Αν σήμερα είχε φωνή ο Αντόνιο Πόρτσα θα τους έλεγε:
Σ’αυτούς πού δέν έχουν περισσότερες δυνατότητες2
είναι δίκαιο να συγχωρούν κάποιες αδυνατότητες.
Στο πλάϊ τους, επίσης, θα έπρεπε να είχαν θέση ξένα και εγχώρια (όλων των τάσεων) κομματικά επιτελεία από το κοινοβουλευτικό φάσμα και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Που όλα τα χρόνια της κρίσης δεν απέφευγαν τον εμβολιασμό της κοινής γνώμης με φοβικά (κυρίως μικρο-οικονομικά, συντεχνιακά) σοφιστικά αλλά όχι σοφιστικέ ενημερωτικά επιχειρήματα. Με αποτέλεσμα άγονους κοινωνικούς αυτοματισμούς, ομαδοποιήσεις και πολλά λόγια μα λίγες ουσιαστικές πράξεις.
Το πρόβλημα της Ευρώπης, της Ελλάδας(από και προς το εσωτερικό της) αλλά και πέραν του Ατλαντικού και της Μεσογείου, όμως, δεν είναι απλά μόνο το οικονομικό. Το κυρίαρχο πρόβλημα συνεχίζει να είναι αυτό των ιδεολογιών που διέπει την πολιτική πρακτική καθοδήγησης των λαών από τις ηγέτιδες(οικονομικά) χώρες. Παράδειγμα, το διογκούμενο (στην Ευρώπη) μεταναστευτικό όνειρο πολιτών εξαιτίας κακών οικονομικών και πολιτικών-κοινωνικών συνθηκών. Που, θέλουμε δεν θέλουμε, εστιάζουμε ή όχι, αποτελεί ένα σοβαρό ευρωπαϊκό πρόβλημα του αιώνα) δείχνει ακριβώς τι λάθη έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν οι πλούσιες χώρες έναντι των λιγότερο πλούσιών ή των φτωχών. Με συνέπειες σοβαρές, οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Όσο, στην Ευρώπη η ανακατανομή του πλούτου αντιμετωπίζεται ώς πρόβλημα ενός οικονομοτεχνικού ταμπού και δεν αντιμετωπίζεται ολοκληρωμένα σε παγκόσμιο επίπεδο, τόσο το μεταναστευτικό πρόβλημα θα επηρεάζει καθοριστικά τους πληθυσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ευρωπαϊκή πολιτική-οικονομική πρακτική, αντί να οδηγεί σε φτωχοποίηση τις περιφερειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και όχι μόνο της Ευρωζώνης) οφείλει να τις ενδυναμώσει οικονομικά με μεταφορά πλούτου από τις κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες. Να συμβάλλουν, έτσι, στην οικονομική ανάπτυξη των περιφερειακών ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ελλάδα) αλλά και τίς χώρες αφετηρίας των εξωτερικών μεταναστών που δε φτάνουν ,ίσως, ποτέ στις χώρες που ονειρεύονται.
Η μυωπική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού με απαγορεύσεις και αποκλεισμούς (όταν εισέρχονται στην Ευρώπη) δεν επωάζει μόνο τα αυγά φιδιών, οδηγεί την Ευρώπη σε πολλαπλή κρίση. Άλλωστε, άν ασχοληθούμε με μιά βασική αναδίφηση της Ιστορίας της Ελλάδας και της Ευρώπης, εύκολα θα διαπιστώσουμε τα πολλαπλά μεταναστευτικά ρεύματα που υπήρξαν στον Ευρωπαϊκό χώρο και διαμόρφωσαν( κατά εποχές) την ευρωπαϊκή ανθρωπογεωγραφία, με συρράξεις αλλά και εμπλουτισμό του πολιτισμού και της οικονομικής ισχύος.
Υπάρχουν πράγματα που δε χωράνε στο άπειρο.Θα3
χώραγαν στα χέρια μου αν τα είχα στα χέρια μου.
Σήμερα, η χώρα μας μπορεί με μεγάλη λαϊκή στήριξη να επιταχύνει την πρόοδό της κερδίζοντας αρκετό
χρόνο ώστε να μειωθούν η αναπτυξιακή στασιμότητα, η φτώχεια, η δυστυχία. Χρειάζεται συνεργατισμός σε ιδέες και ενέργειες σε όλους μας. Με με μια νέα ώση αισιοδοξίας των νέων που είχαν αποκλειστεί-παροπλιστεί πρόωρα από την αγορά εργασίας παρά τον πλούτο των ικανοτήτων τους. Χωρίς να κοιτάζουμε στο παρελθόν,χωρίς αλληλοαποκλεισμούς.
______________________________________________________________________________________________________________
1,2,3. Αντόνιο Πόρτσα, Φωνές. Ιταλοαργεντινός συγγραφέας (1885-1968).
+
Πές μου τι κάνεις στα μπαράκια και στα πάμπ, εσύ που έπρεπε την πέτρα να τη στίβεις,
στ’ ανούσια παρτάκια βλέπεις βάμπ τον καημό σου στα σφηνάκια να τον πνίγεις.
Το ξέρω, εντάξει, πήρες μάστερ, ντοκτορά, οι «γέροι » σου έκαναν θυσίες να τα πάρεις,
όμως, κανένα αυτό δεν αφορά αν είσαι λόγιος, εργάτης ή μανάβης…
Αλλά και στο παγκόσμιο γλωσσολογικό θησαυροφυλάκιο, υπάρχουν λέξεις ή φράσεις που έχουν καθιερωθεί διαπολιτισμικά μέ διαδικασίες όπως το δάνειο και το αντιδάνειο. Πολλές από αυτές προέρχονται από την ελληνική γλώσσα και άλλες από πρωτόγονες κοινότητες.
Παράδειγμα, η λέξη ταμπού που σημαίνει κάτι το απαγορευμένο έχει τη ρίζα στις Πολυνησιακές γλώσσες. Απαγορευμένο μπορεί να είναι ένα πρόσωπο ή αντικείμενο που αν το αγγίξεις ή το χρησιμοποιήσεις μπορεί να σου προκαλέσει κάποιο κακό. Στην ουσία αποτελεί μια επιταγή της κοινωνίας, μια κοινωνική προκατάληψη, ένας κοινωνικός καταναγκασμός.
Το φετίχ στις πρωτόγονες θρησκείες ήταν ένα αντικείμενο λατρείας. Στην Ευρώπη, πιθανόν, εισήλθε μετά τον 15ο αιώνα μ.Χ. Μέχρι τον 19ο αιώνα αποδίδονταν σε κάθε τι υπερβολικά λατρεμένο. Στα τέλη αυτού του αιώνα τη χρησιμοποίησε ο Γάλλος ψυχολόγος Alfred Binet (1887). Με τον Φρόϋντ το φετίχ
συνδέεται με το φύλο, την έλξη τμημάτων του θηλυκού σώματος, τις σεξουαλικές προτιμήσεις και συμπεριφορά και μπορεί να αποτελεί ένα αντικείμενο-πηγή φαντασιώσεων ευχαρίστησης. Με μία ευρεία προσέγγιση το χρήμα μπορεί να ιδωθεί ως το φετίχ της οικονομίας.
Το Τοτέμ των Ινδιάνων είναι ένα ζώο που εκπροσωπεί ένα πνεύμα. Το τοτέμ του κάθε ανθρώπου σχετίζεται με το χρονικό σημείο της γέννησης. Κάθε τμήμα του έτους ονοματίζεται με ένα ζώο(ινδιάνικο ζώδιο), όπως αρκούδα, χήνα, λύκος, κουκουβάγια, γεράκι, κοράκι, κάστορας, ελάφι, φίδι, σολομός κ.α.
Ο Δρυοκολάπτης είναι το τοτέμ που αντιστοιχεί στη χρονική περίοδο 21 Ιουνίου μέχρι 21 Ιουλίου. Επειδή ο ήχος του ράμφους του πάνω στον κορμό του δέντρου αντιστοιχεί στο καρδιοχτύπι της Μητέρας Γής, θεωρείται ότι τα άτομα που γεννιούνται αυτή την περίοδο είναι ευαίσθητα στο συναίσθημα, αγαπούν με πάθος, εξαρτώνται από τα ανταποδοτικά συναισθήματα των άλλων, χάνοντας συχνά το μέτρο το οποίο χαρακτηρίζει τη δοτικότητά τους στους άλλους.
Το ΑΤΜ (Eι.Τι.εΜ.) μπήκε στη ζωή μας εδώ και αρκετά χρόνια. Μα από τις 27 Ιουνίου 2015, εκτός των οικονομικών, απέκτησε στοιχεία τοτεμικά, φετιχιστικά και ταμπού. Περιμένοντας και καρδιοχτυπώντας στα μισογεμάτα ή άδεια τραπεζικά Α.Τ.Μ. (Άδειο Το Μηχάνημα, σύμφωνα με το ευφυές χιουμοριστικό σχόλιο της Εφημερίδας των Συντακτών) νοιώθεις ότι λείπουν πολλοί άλλοι που θα έπρεπε να ήταν εκεί. Για να δούν τα αποτελέσματα των στάσεων, προτάσεων, αποφάσεων και απαιτήσεών τους. Όπως, το ηγετικό στελεχιακό δυναμικό της Ευρωζώνης μαζί με το διοικητικό, τεχνικο-οικονομικό προσωπικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης που εκτελούσε τις παραγγελίες και αποφάσεις μιάς ανομοιογενούς (όσον αφορά τις προθέσεις και τα συμφέροντα) ομάδας ηγετών χωρών με αποκλίνοντα οικονομικά μεγέθη από το μέσο όρο της Ευρώπης. O οικονομικός-λογιστικός ορθολογισμός παράγει δυστυχία στο ανθρώπινο και κοινωνικό κεφάλαιο αντίστοιχη της οικονομικής αφρόσυνης διαχείρησης των υλικών πόρων και κεφαλαίων. Χρειάζονται θεσμικοί μηχανισμοί αναδιανομής του πλούτου σε μια κοινότητα, όπως η Ευρώπη, όταν η συσσώρευση του πλούτου φτάνει να είναι ανισομερής,για οποιοδήποτε λόγο. Αν σήμερα είχε φωνή ο Αντόνιο Πόρτσα θα τους έλεγε:
Σ’αυτούς πού δέν έχουν περισσότερες δυνατότητες2
είναι δίκαιο να συγχωρούν κάποιες αδυνατότητες.
Στο πλάϊ τους, επίσης, θα έπρεπε να είχαν θέση ξένα και εγχώρια (όλων των τάσεων) κομματικά επιτελεία από το κοινοβουλευτικό φάσμα και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας. Που όλα τα χρόνια της κρίσης δεν απέφευγαν τον εμβολιασμό της κοινής γνώμης με φοβικά (κυρίως μικρο-οικονομικά, συντεχνιακά) σοφιστικά αλλά όχι σοφιστικέ ενημερωτικά επιχειρήματα. Με αποτέλεσμα άγονους κοινωνικούς αυτοματισμούς, ομαδοποιήσεις και πολλά λόγια μα λίγες ουσιαστικές πράξεις.
Το πρόβλημα της Ευρώπης, της Ελλάδας(από και προς το εσωτερικό της) αλλά και πέραν του Ατλαντικού και της Μεσογείου, όμως, δεν είναι απλά μόνο το οικονομικό. Το κυρίαρχο πρόβλημα συνεχίζει να είναι αυτό των ιδεολογιών που διέπει την πολιτική πρακτική καθοδήγησης των λαών από τις ηγέτιδες(οικονομικά) χώρες. Παράδειγμα, το διογκούμενο (στην Ευρώπη) μεταναστευτικό όνειρο πολιτών εξαιτίας κακών οικονομικών και πολιτικών-κοινωνικών συνθηκών. Που, θέλουμε δεν θέλουμε, εστιάζουμε ή όχι, αποτελεί ένα σοβαρό ευρωπαϊκό πρόβλημα του αιώνα) δείχνει ακριβώς τι λάθη έχουν κάνει και συνεχίζουν να κάνουν οι πλούσιες χώρες έναντι των λιγότερο πλούσιών ή των φτωχών. Με συνέπειες σοβαρές, οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες.
Όσο, στην Ευρώπη η ανακατανομή του πλούτου αντιμετωπίζεται ώς πρόβλημα ενός οικονομοτεχνικού ταμπού και δεν αντιμετωπίζεται ολοκληρωμένα σε παγκόσμιο επίπεδο, τόσο το μεταναστευτικό πρόβλημα θα επηρεάζει καθοριστικά τους πληθυσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ευρωπαϊκή πολιτική-οικονομική πρακτική, αντί να οδηγεί σε φτωχοποίηση τις περιφερειακές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και όχι μόνο της Ευρωζώνης) οφείλει να τις ενδυναμώσει οικονομικά με μεταφορά πλούτου από τις κεντρικές ευρωπαϊκές χώρες. Να συμβάλλουν, έτσι, στην οικονομική ανάπτυξη των περιφερειακών ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ελλάδα) αλλά και τίς χώρες αφετηρίας των εξωτερικών μεταναστών που δε φτάνουν ,ίσως, ποτέ στις χώρες που ονειρεύονται.
Η μυωπική αντιμετώπιση του μεταναστευτικού με απαγορεύσεις και αποκλεισμούς (όταν εισέρχονται στην Ευρώπη) δεν επωάζει μόνο τα αυγά φιδιών, οδηγεί την Ευρώπη σε πολλαπλή κρίση. Άλλωστε, άν ασχοληθούμε με μιά βασική αναδίφηση της Ιστορίας της Ελλάδας και της Ευρώπης, εύκολα θα διαπιστώσουμε τα πολλαπλά μεταναστευτικά ρεύματα που υπήρξαν στον Ευρωπαϊκό χώρο και διαμόρφωσαν( κατά εποχές) την ευρωπαϊκή ανθρωπογεωγραφία, με συρράξεις αλλά και εμπλουτισμό του πολιτισμού και της οικονομικής ισχύος.
Υπάρχουν πράγματα που δε χωράνε στο άπειρο.Θα3
χώραγαν στα χέρια μου αν τα είχα στα χέρια μου.
Σήμερα, η χώρα μας μπορεί με μεγάλη λαϊκή στήριξη να επιταχύνει την πρόοδό της κερδίζοντας αρκετό
χρόνο ώστε να μειωθούν η αναπτυξιακή στασιμότητα, η φτώχεια, η δυστυχία. Χρειάζεται συνεργατισμός σε ιδέες και ενέργειες σε όλους μας. Με με μια νέα ώση αισιοδοξίας των νέων που είχαν αποκλειστεί-παροπλιστεί πρόωρα από την αγορά εργασίας παρά τον πλούτο των ικανοτήτων τους. Χωρίς να κοιτάζουμε στο παρελθόν,χωρίς αλληλοαποκλεισμούς.
______________________________________________________________________________________________________________
1,2,3. Αντόνιο Πόρτσα, Φωνές. Ιταλοαργεντινός συγγραφέας (1885-1968).

Άρθρα του ίδιου συντάκτη
23/06/2016 | Κοινωνία και πολιτική στον καθρέφτη του 21ου αιώνα
01/03/2016 | ΔΙΧΟΣΤΑΣΙΑ, ΥΒΡΙΣ, ΑΤΗ, ΝΕΜΕΣΙΣ και ΤΙΣΙΣ
05/01/2016 | Το χιόνι που θερμαίνει
15/12/2015 | Τα Χριστούγεννα του κυρ Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
02/10/2015 | ΑΜΠΝΤΟΥΛΑΧ, ΑΧΜΕΤ ΚΑΙ ΜΟΣΚΩΒ ΣΕΛΗΜ
17/09/2015 | Ο ΜΟΥΣΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ MARCO BOZZARI
27/08/2015 | Βενετία και Μετάσταση της Θεομήτορος
28/05/2015 | Των αγγέλων οι φύλακες
02/04/2015 | Οι κανόνες είναι κανόνες
23/03/2015 | Τράπεζα φιλοξενίας
Πρέπει να συμπληρώσετε το είδος του επαγγέλματος που ψάχνετε

1333 |
Απεβίωσε ο δεύτερος και κύριος κτήτορας της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου, Ιωάννης (Ιωακείμ) σε ηλικία 75 ετών. Για την ενάρετη ζωή του, την πλούσια μόρφωσή του, το μεγάλο χριστιανικό του έργο, ανακηρύχθηκε άγιος επί Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Παχωμίου, του από Ζιχνών αρχές του 16ου αιώνα. Τάφηκε στο Μεσονυκτικό του ιερού ναού της Μονής, μαζί με τον θείο του Ιωαννίκιο.1904 |
Εισήλθαν στο χωριό Στάρτσιοβον (του οποίου οι κάτοικοι αργότερα μετώκησαν στο Ν. Πετρίτσι), 94 κομιτατζήδες με επικεφαλής τον Ντόντσιο και αξίωσαν τον εκβουλγαρισμό των κατοίκων του χωριού, την εκδίωξη του δασκάλου και των ιερέων ορίζοντας ως τελική προθεσμία γι’ αυτό την ημέρα των Χριστουγέννων. Την ημέρα εκείνη όμως κατά σύμπτωση έφθασε στο χωριό μια ομάδα Τουρκικού στρατού με αποτέλεσμα να τραπούν σε φυγή οι Βούλγαροι κομιτατζήδες.1906 |
Βούλγαροι κομιτατζήδες επιχείρησαν επίθεση στα σπίτια των Ελλήνων προκρίτων και του ιερέα της Κλεπούσνας (Αγριανής). Η σύγκρουση υπήρξε ιδιαίτερα σφοδρή και ο ιερέας μόλις κατόρθωσε να γλιτώσει αλλά το σπίτι του κάηκε βρίσκοντας μαρτυρικό θάνατο η πρεσβυτέρα Φωτεινή Παπαφιλίππου. Δραματική σκηνή ξετυλίχθηκε στο σπίτι του Έλληνα προκρίτου Καριοφύλλη, όπου κατοικούσαν τρεις οικογένειες. Ενώ τα γυναικόπαιδα διέφυγαν, οι γονείς του Καριοφύλλη βρήκαν μαρτυρικό θάνατο, γιατί αρνήθηκαν να γίνουν εξαρχικοί. Παρόμοια σκηνή διαδραματίστηκε και στο σπίτι του Άγγελου Αντωνίου, ο οποίος έχασε τη ζωή του μαζί με τη γυναίκα του, τη νύφη του και το εγγόνι του. Η άφιξη των Τουρκικών αρχών και η επίσκεψη των Γάλλων αξιωματικών της διεθνούς Χωροφυλακής δεν στάθηκαν δυνατό να αποσβήσουν την τραγική κατάσταση.1926 |
Έκανε πρεμιέρα στο «Πάνθεον» η «Οπερέττα Δράμαλη – Πατρικίου» με τη μεγάλη επιτυχία του Θ. Σακελλαρίδη, «Μακρής Κοντός & Σία, εις πράξεις τρεις». Η πρώτη παράστασή δόθηκε στις 5:30 μ.μ. Το ίδιο βράδυ ο θίασος ανέβασε την οπερέτα των Α. Μαρτίνου - Ι. Πρινέα «Η Απάχισσα των Αθηνών».1933 |
Στο Θέατρο «Κρόνιον» έκανε έναρξη των παραστάσεών του ο θίασος Αλίκης - Μουσούρη με το έργο του Αλέκου Λιδωρίκη «Η Μεγάλη Στιγμή».1937 |
Σε πανηγυρική τελετή στις 11.30 π.μ. πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια του νέου Δημοτικού Μεγάρου.1952 |
Κυκλοφόρησε τη εφημερίδα «Μαθητικός Παλμός» που ήταν «Όργανον των μαθητών του Γυμνασίου Αρρένων Σερρών», με διευθυντή τον καθηγητή Τάσο Δ. Καψιδέλη. Η εφημερίδα ήταν τετρασέλιδη, σε σχήμα 31Χ43 (ένα τεύχος) και τιμή 1000 δρχ. Τυπώθηκε στο τυπογραφείο του Ι. Σαμαρά στη Δημοτική Στοά και έγραφαν οι μαθητές: Νίκος Μανούσκας, Ρούλης Κύρου, Νίκος Μπαλάνος, Κύρος Σπυρόπουλος, Π. Παπαδόπουλος, Σ. Παπαντωνίου, Γ. Παπαηλιού και η Γιαννούλη Μπαλάνου. Στη δεύτερη σελίδα είχε αρχίσει ένα διήγημα σε συνέχειες ο αργότερα αδικοχαμένος ποιητής Τάσος Μανθόπουλος με τίτλο «Η εξιλέωση ενός ιερόσυλου».1965 |
Στον ποδοσφαιρικό αγώνα που διεξήχθη αυτή τη μέρα στη Θεσσαλονίκη μεταξύ του Π.Α.Ο.Κ. και του Πανσερραϊκού η ομάδα των Σερρών έπειτα από μια θαυμάσια εμφάνιση απέσπασε ισοπαλία 1-1.1989 |
Απεβίωσε ο δικηγόρος και πολιτικός Αθανάσιος Μαυρίδης. Γεννήθηκε στις Σέρρες όπου και τελείωσε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο. Σε νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τον προσκοπισμό και τον αθλητισμό. Σπούδασε Νομικά στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Διορίσθηκε στο Πρωτοδικείο Σερρών όπου και άσκησε τη δικηγορία. Στα φοιτητικά του χρόνια το 1935 ίδρυσε στις Σέρρες από κοινού με συμπολίτες φίλους του την «Φιλελεύθερην Νεολαίαν» και διετέλεσε πρόεδρός της. Το 1934 ίδρυσε με ένθερμους φίλους του τον «Εθνικόν Όμιλον Εγγραμμάτων Ν. Σερρών» και εκλέχτηκε παμψηφεί πρόεδρός του. Σαν έφεδρος αξιωματικός συμμετείχε στα γεγονότα του κινήματος του '35. Με την καταστολή του κινήματος στις 24 Μαΐου 1936 εξέδωσε με τον τυπογράφο Γιάννη Σαμαρά και τον συνταξιούχο τραπεζικό Κωνσταντίνο Ξενίδη την εβδομαδιαία εφημερίδα με τον τίτλο «Στρυμών». Η έκδοση της εφημερίδας διακόπηκε με την επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου. Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου επιστρατεύθηκε και με την κατάρρευση του μετώπου εγκαταστάθηκε αρχικά στη Νιγρίτα και στη συνέχεια στη Θεσσαλονίκη. Την εποχή των Δεκεμβριανών ανέλαβε προσωρινά την διεύθυνση του πολιτικού γραφείου του υπουργού της Κοινωνικής Πρόνοιας στην Αθήνα. Τον Μάρτιο του 1945 διορίσθηκε Νομάρχης στη Φλώρινα. Το 1950 πολιτεύθηκε με την ΕΠΕΚ του στρατηγού Πλαστήρα και εξελέγη πρώτος βουλευτής Σερρών. Το 1951 επανεξελέγη με την ΕΠΕΚ και πάλι πρώτος βουλευτής Ν. Σερρών και το 1963 και 1964 εκλέχτηκε με την Ένωση Κέντρου. Για τρεις συνεχείς συνόδους της κοινοβουλευτικής περιόδου του 1964 κατείχε τη θέση του Γ΄ και Β΄ Αντιπροέδρου της Βουλής. Το 1966 ορκίσθηκε υφυπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Στέφανου Στεφανόπουλου. Με την μεταπολίτευση του '74 διαχώρισε την πολιτική του τοποθέτηση από το κόμμα της «Ένωσης Κέντρου» και έκτοτε απείχε από την πολιτική δράση. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1943 είχε νυμφευθεί την Ελευθερία Σταυρίδου με την οποία και απέκτησε 4 κόρες. Η κηδεία του έγινε στον Ι. Ναό του Αγίου Ελευθερίου στο Ντεπώ της Θεσσαλονίκης.
Όλο γκρινιάζουμε ότι δεν έχουμε ρούχα, και όλο οι ντουλάπες μας, ασφυκτιούν!
Για να ξαλαφρώσεις ντουλάπες και συρτάρια, χωρίς να χρειαστεί να πετάξεις τίποτα, απλά άλλαξε τον τρόπο που τακτοποιείς κάποια ρούχα!
Τα λεπτά ρούχα, όπως μακό, κολλάν καθώς και αυτά που δεν τσαλακώνουν εύκολα, όπως μάλλινα πουλόβερ και φόρμες γυμναστικής, μπορείς να τα τυλίξεις ρολό, και να τα τοποθετήσεις στα ράφια. Αυτομάτως η ντουλάπα σου θα αποκτήσει πιο οργανωμένο look αλλά και θα εξοικονομήσεις τουλάχιστον το 1/3 του χώρου που υπήρχε!
Για να ξαλαφρώσεις ντουλάπες και συρτάρια, χωρίς να χρειαστεί να πετάξεις τίποτα, απλά άλλαξε τον τρόπο που τακτοποιείς κάποια ρούχα!
Τα λεπτά ρούχα, όπως μακό, κολλάν καθώς και αυτά που δεν τσαλακώνουν εύκολα, όπως μάλλινα πουλόβερ και φόρμες γυμναστικής, μπορείς να τα τυλίξεις ρολό, και να τα τοποθετήσεις στα ράφια. Αυτομάτως η ντουλάπα σου θα αποκτήσει πιο οργανωμένο look αλλά και θα εξοικονομήσεις τουλάχιστον το 1/3 του χώρου που υπήρχε!

ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ...
82 πρόσωπα
3587 δημοσιευμένα άρθρα
226 ατάκες
33 videos
42 αρχεία ήχου
131107 προβολές από 1/12 έως 12/12
388046 προβολές τον προηγ. μήνα
338337 προβολές τον Οκτώβριο